Eerst vond ik het vrij spannend om af te stappen van Google, maar Big Brother begon toch wel in m’n nek te hijgen. In eerste instantie voelt de Graphene OS als een hele versimpelde versie van wat je normaal krijgt met Android. Je hebt alleen apps die je niet tracken en die op F-Droid staan. Heel fijn voor alle essentiele dingen, maar toch een mindering in keuze. Met DuckDuckGo en Orbot kun je echter alsnog overal op het web terecht zonder enige privacy in te leveren en als je echt iets nodig hebt als Netflix of iets anders kun je toch nog alles verkrijgen via de Aurora Store. De accountbased apps zijn toch gelinkt aan je gegevens dus daar doe ik dan niet zo moeilijk over. Dankzij de Insular islands is het naast de kennis dat geen onbetrouwbare apps in de achtergrond alsnog aan kunnen zijn, heel fijn om gewoon al je werk apps ook uit te kunnen zetten als je klaar bent met werk. Heel Feng Shui. Geen constante berichtjes en je hebt je macht over je eigen telefoon terug. Ook de gestures (swipen ipv home button) waren in het begin even wennen, maar nu is het zo natuurlijk dat ik het zelfs uit automatische bij andere devices doe waar dat niet eens hoort.
Maar wat toch het allerbeste hieraan is dat je gewoon je microfoon en camera access aan en uit kunt zetten wanneer je dat wil. Echt heel gek dat dit niet standaard is voor elke telefoon, wat ook meteen genoeg zegt.
Het enige wat soms is is dat de Orbot soms wat trager kan zijn als de services overloaded zijn, maar als je je streamings gewoon zonder vpn doet (is toch account based en ze hebben je creditcard) is alles prima te doen.
Dit is echt dé manier om te ontgooglen en toch nog alle functionaliteit van een smartphone te behouden. Ik raad iedereen aan de stap te zetten naar de privacy telefoon. Dit is in mijn ogen de toekomst: alles open source en recht op je privacy.